Luksor Zachodniego Brzegu  Świątynie
 
Świątynia Hatszepsut - Świątynia grobowa królowej Hatszepsut z XVIII dynastii została zbudowana tuż na północ od  świątyni Mentuhotep Nebhepetre w zatoce klifów znanej jako Deir el-Bahari. W dawnych czasach nazywano to miejsce świątynią-djeseru, co oznacza "święte z sacreds". Było to bez wątpienia pod wpływem stylu wcześniejszej świątyni w Deir el-Bahari, ale budowa Hatszepsut przewyższała wszystko, co zostało zbudowane w architekturze.

Kobieta faraon wybrała miejsce jej świątyni w dolinie świętej tebańskiej Bogini Zachodu, ale co ważniejsze, był ona bezpośrednią osią z Karnakiem - Świątynią Amona na wschodnim brzegu. Ponadto, w niewielkiej odległości po drugiej stronie góry za świątynią, znajdował się grób, który Hatszepsut zbudowała dla siebie w Dolinie Królów (KV20).
Świątynia Hatszepsut została zbudowana na trzech szeregowych poziomach, z grobli prowadzącej do jej Świątynia doliny (obecnie zaginionej), które została podłączona do Nilu przez kanał. Ogrody z drzew zostały posadzone przed dolnym dziedzińcem.
W pobliżu sądu pierwszego istnieją kolumnady na południowych i północnych stronach rampy prowadzące do sądu drugiej. Pod koniec północnej kolumnady istniał kolosalny posąg królowej,  który został odbudowany i ponownie wzniesiony z fragmentów.

Zwolnienia w południowym portyku dolnym są bardzo płytkie i często trudne do zauważenia, ale jeśli światło ma rację, że są bardzo ciekawe. Pokazują one transport statkiem dwóch obelisków z kamieniołomów granitu w Asuanie, eskortowane przez żołnierzy, nosicieli sztandarów, muzyków i kapłanów. Dalej wzdłuż ściany, ale jeszcze trudniejsze do rozpoznania, królowa oferuje obeliski do Amona w Karnaku oraz pokazuje ceremonię poświęcenia.
W centrum górnego sądu z tyłu, znajduje się sanktuarium Amona - centrum świątyni, która została wycięta głęboko w skale góry (nie jest obecnie otwarta dla zwiedzających). Byłoby to miejsce odpoczynku dla barku Amona w "Dolinie Festiwalu". Dwie komory za kulisami pokazu Sanktuarium Hatszepsut, z córką Neferure i Tuthmose III czczą różnych bogów. Świątynia została później rozszerzona przez Ptolemeusza VIII Euergetes który dodał trzecią izbę poświęconą Imhotepowi i Synowi Amenhotepa Hapu którzy byli czczeni jako bóstwa w tym czasie i związani z bogami uzdrowienia.