Alexandria - Mówi się, że Aleksandria jest najpiękniejszym egipskim miastem. Cechuje się delikatnym klimatem zarówno w lecie jak i podczas sezonu zimowego, a przy tym oferuje piękne plaże wzdłuż wybrzeża śródziemnomorskiego. 
Jest to drugie do wielkości miasto w Egipcie – zaraz po Kairze, dzięki temu  jest uważana za drugą stolicę Egiptu. 

Swoją światową sławę Aleksandria zawdzięcza Bibliotece Aleksandryjskiej, która mieści ogromną liczbę unikatowych manuskryptów i starożytnych pism z różnych dziedzin nauk i sztuki.
Aleksandria została wybrana na Stolicę Turystyki Arabskiej 2010 dzięki swojej niezwykle bogatej historii, sięgającej czasów starożytnych cywilizacji. Grecka, rzymska, koptyjska, czy islamska kultura zapewniły miastu dostatek i pozostawiły po sobie wiele charakterystycznych a zarazem unikatowych zabytków, takich jak największy egipski port morski, Kolumna Pompejusza (Amoud Al-Swary), Katakumby Kom Al-Shuqafa, Cytadela Qaitbay, starożytny Amfiteatr Rzymski, Muzeum Sztuki Grecko-Rzymskiej, czy Królewskie Muzeum Złotnictwa. Aleksandria jest również znana z miejsc poświęconych kultom religijnym, takim jak Meczet Abu el-Abbas el-Mursi czy koptyjska Katedra Św. Marka.

Jeśli chcemy przeznaczyć jednak trochę czasu na relaks, Aleksandria oferuje nam całe piękne wybrzeże. Rozciąga się ono na długości ponad 70 km, a plaże ciągną się od Maamoura na wschodzie aż po Agamy na zachód od Aleksandrii.

Latarnia morska na Faros, która znajduje się na wejściu do portu w Aleksandrii została wpisana na listę Siedmiu Cudów Świata.



Pałac Montaza  ( Ogrody Montaza) to niezwykłe,  rozległe ogrody w dzielnicy Montaza w Aleksandrii. Pałać zbudowany został na niskim płaskowyżu, z widokiem na plażę nad Morzem Śródziemnym.
Królewskie ogrody nalezą króla Faruka, ostatniego króla Egiptu.  Kuszą one cudowną roślinnością. Teren zdobią niezliczone ilości kwiatów, i drzew.

Biblioteka Aleksandryjska - prawdopodobnie największa i najbogatsza biblioteką starożytnego świata. Otwarto ją za panowania dynastii Ptolemeuszów pomiędzy rokiem 323 p.n.e a 283 p.n.e. Została ona wybudowana z wielkim rozmachem – znajdzie się tu miejsce aż dla 8 milionów książek!  Poza półkami z książkami i czytelnią w kompleksie znajdują się też specjalistyczne biblioteki – z mapami, z multimediami, przystosowana do potrzeb osób niewidomych i niedowidzących, dla młodzieży i dzieci. Ponadto znaleźć tu można centrum konferencyjne, 4 muzea, 4 galerie sztuki z wystawami czasowymi, 15 wystaw stałych, planetarium i laboratorium do renowacji manuskryptów.

Twierdza Kajtbaj - Twierdza położona na wyspie Faros. Została zbudowana na miejscu jednego z siedmiu cudów świata, za który uważano latarnię morską. Do budowy fortecy wykorzystano materiał z ruin antycznej latarni morskiej Na terenie twierdzy znajduje się również Muzeum Morskie.

Latarnia morska na Faros – starożytna latarnia, która została zbudowana ok. 280 - 279 p.n.e.  Uważa się, ze pomysłodawcą budowy  był Aleksander Macedoński. Ze względu na wielkość i wspaniałość architektonicznego ukształtowania uważano ją za jeden ze starożytnych cudów świata. Latarnia znajdowała się na wyspie Faros na Morzu Śródziemnym. Ocenia się, że była to wieża o wysokości ok. 115~120 m. Dolną kondygnację miała o przekroju kwadratu, nad nią wznosiła się kolejna, ośmiokątna i trzecia o przekroju okrągłym. Latarnia zwieńczona była kopułą wspartą na ośmiu kolumnach. Na niej ustawiony był posąg Posejdona o wysokości około 7 m. W tamtych czasach była to najwyższa budowla na świecie o podstawie krótszej od jej wysokości. Latarnia uległa uszkodzeniu przez trzęsienia ziemi w latach 1261, 1303 i 1323, po którym nie została odbudowana. Wieża została ostatecznie zniszczona przez trzęsienie w 1375 r. Pozostałe po niej ruiny zniknęły, kiedy w 1480 sułtan Egiptu użył ich do budowy na tym miejscu fortu. Obecnie na fundamentach latarni znajduje się Muzeum Morskie.

Piramida Mykerinosa - Na południowo-zachodnim rogu płaskowyżu Giza, piramida Mykerinosa stoi w zgodzie z jej większych sąsiadów. Mykerinos był synem Chefrena a jego pomnik jest zdecydowanie najmniejszym z trzech piramid w Gizie, był nazywany "Menkaure jest Boskie".
Piramida Mykerinosa - najmniejsza z trzech królewskich piramid w Gizie. Piramida ma wysokość ok. 63 m. Do jej budowy wykorzystano największe bloki kamienne. Niektóre z nich ważą nawet ok. 200 ton. Bloki na górnych częściach piramidy były prawdopodobnie z białego wapienia, ale niższe kursy zostały osłonięte z chropowatego różowego granitu. Bloki granitowej okładziny można jeszcze zobaczyć wokół nowoczesnego wejścia. Wewnątrz można zobaczyć sarkofag z wyrytym imieniem władcy, komorę, której ściany w całości są pokryte granitem, komnatę z sześcioma niszami znajdującymi się w północnej oraz wschodniej ścianie, których niegdyś znajdowały się rytualne przedmioty.
Niedawne wykopaliska w pobliżu piramidy Mykerinosa były prowadzone przez Organizację Starożytności Egiptu w poszukiwaniu dowodów królewskich łodzi pogrzebowych i rampy piramidy budowy. Odkrytoi niedokończony podwójny posąg Ramzesa II, wyrzeźbiony z jednego bloku kamienia, a jego pomiar to ponad 3m wysokości - pierwsze duże Nowe statuetki Królewskie miały być odkryte w Gizie, a jeszcze inne to tajemnica.

Piramida Chefrena - Druga co do wielkości piramida w Gizie, która jest grobowcem faraona Chefrena (syn Cheopsa). Na wierzchołku jako jedyna z kompleksu piramid posiada płyty wykładzinowe. Pierwotna wysokość piramidy wynosiła ok. 143 m, obecnie wynosi  ok. 135 m. 

Dodatkowo została wybudowana na niewielkim podwyższeniu, co sprawia wrażenie, że jest piramidą wyższą od piramidy Cheopsa oraz piramidy Mykernisosa. Do jej wnętrza prowadzą dwa wejścia, z których korytarze prowadzą do komnaty grobowej na końcu, której znajduje się sarkofag.
Obok piramidy znajduje się również dobrze zachowany zespół świątyń, do którego zalicza się: świątynię górną, dromos oraz świątynię dolną wraz ze Sfinksem.

Sfinks
Słynny olbrzymi posąg Wielkiego Sfinksa wzrasta z płaskowyżu Giza w sąsiedztwie i jest umiejscowiony bezpośrednio na północ od świątyni doliny Chefrena i Causeway. Ten pomnik - prawie godło Egiptu budzi wyobraźnię podróżników, uczonych, poetów i pisarzy od wieków, ale dziś nadal zachowuje tajemnice, która dziwi od tysiącleci. Pozostawiony od wydobywania kamienia dla Wielkiej Piramidy Sphinx w prostokątnej rowie ograniczonym groblą Chefrena do południa, aż do nowoczesnej drogi na północ i Starego Państwa "Temple Sphinx" na wschodzie. Nowo królewska religijna struktura, prawdopodobnie pochodząca od Amenhotepa II, leży na północnym-wschodzie.
Kolosalny pomnik ma formę lwa z ludzkiej głowy, a mógł być wyrzeźbiony z cechami Chefrena, chociaż jest to przedmiotem sporów. Sfinksy są typowymi elementami egipskiej rzeźby, ale unikalna architektura Wielkiego Sfinksa dawno zwolniła wyobraźnię "archeologów Fantasy ', którzy potwierdzają, że rzeźba jest dziełem cywilizacji znacznie bardziej niż starożytnych budowniczych piramid. Choć zagadkowa historia Sfinksa jest niezaprzeczalna, ostatnie intensywne wykopaliska i przywrócenia nie wykazały żadnych tajnych podziemnych komór lub dowodów zaginionych cywilizacji - ku rozczarowaniu wielu, którzy teraz twierdzą spisek ze strony rządu egipskiego, chcieli zachować te informacje dla siebie.
Ciało Sfinksa, ma prawie 60m długości i 20m wysokości, została wyrzeźbiona z alternatywnych miękkich i twardych warstw osadów, części wapienia ustanowione podczas tworzenia płaskowyżu Giza w geologicznym okresie eocenu. Twardsze Warstwy wydobywano, bloki wyodrębnione dla starych projektów budowlanych Brytanii i jest obecnie możliwe określenie kamienia używane w każdym z okolicznych struktur, dostarczając dowodów sekwencji kopalnictwa. Ściany świątyni doliny Chefrena były prawdopodobnie złozone z ogromnych bloków w górnej części ciała sfinksa, a niektóre z bloków wapiennych świątyni Sfinksa pochodziły z okolic piersi sfinksa.
Głowa egipskiego sfinksa oznacza władcę ubranego w strój głowy i raz miał uraeus-węża na jego czole i brodzie królewskiej (fragmenty istnieją obecnie w muzeach). Ludzka głowa jest mała w stosunku do ciała lwa i sugeruje, że ciało może być wydłużone do uwzględnienia naturalnej szczeliny w skale, które uniemożliwiłoby robotnikom zakończenia rzeźby na tylnych kwartałach.
Kolosalna figura jest zorientowana na wschód-zachód oraz Temple Sphinx z jego ogromnym dziedzincem została nazwana słoneczną świątynią. Sfinks może być utożsamiany z bogiem Re, który wznosi się i ustawia na horyzoncie, a także z Horusa, syna Re. Więc jest Sphinx "żywym obrazem" (tłumaczenie słowa egipskiego Sfinksa, shesep-ankh) Chefrena lub innego władcy, prezentującego ofertę do boga słońca lub jakiegoś mitycznego wizerunku słonecznego bóstwa, opiekuna nekropolii.

Piramida Cheopsa - znana jest jako ogromna struktura.  Imponuje i zachwyca od czasów starożytnych i jest tylko jednym z pierwszych siedmiu cudów świata, które nadal istnieją. Monument 'Achet Khufu "(Horyzont Cheopsa), znany dziś jest jako Wielka Pyramida. 
Podstawa piramidy mierzy 230.37m,  a jej wysokość wynosiła pierwotnie ok. 150 m.natomiast obecnie wynosi ok. 139 m. wysokości.  Struktura składa się z ogromnej ilości bloków wapiennych (szacowuje się na około 2,4 mln bloków kamiennych, o wadze ok. 2,5 tony każdy), wydobywanych z obszaru południowo-wschodniej piramidy. Istnieją i prawdopodobnie zawsze będzie, wiele argumentów i dyskusji na temat sposobu budowy piramidy, a nawet tego, czy zostały one zbudowane przez człowieka. Jedno jest pewne - precyzja projektowania i doskonałości jej konstrukcji zawsze fascynowała uczonych i odwiedzających.
Piramida wewnątrz składa się z takich pomieszczeń i korytarzy jak:
- Korytarz Zstępujący;
- Niedokończona Komora;
- Korytarz Wstępujący;
- Komora Królowej;
- Komora królewska z sarkofagiem.
Przejście dzieli się na dwie części: dolny korytarz prowadzący w dół do wnętrzności piramid w podłożu skalnym płaskowyżu i podziemnej komorze został opuszczony, być może z powodu braku powietrza. 
Wielka Piramida w dalszym ciągu zachowuje swoje liczne tajemnice. Na pierwszej wizycie, lepiej jest po prostu doświadczyć wspaniałości tej potężnej struktury. Nie należy szukać wyjaśnienia jego tajemnic. Niemal z  ulgą chce się wrócić do słonecznego i świeżego powietrza. 

Kompleks Piramid
Kompleks Chufu Piramida posiada wszystkie elementy tradycyjnej piramidy, choć wiele z nich już dawno zniknęły. Wokół ścian piramidy istnieje pięć dużych kształtów łodzi w dole. W 1954 roku po stronie południowo-wschodniej uznano, że należy całkowicie zdemontować drewnianą łódź, "Solar Boat", pomyślano, aby była ona w królewskim orszaku pogrzebowym. Statek ten został przebudowany i jest teraz na wystawie w specjalnie wybudowanym muzeum w pobliżu, gdzie został znaleziony. Mimo, że nie odkryto jej jeszcze w 1987 Egyptian Antiquities - Organizacja zbadała drugi pit łodzi na południowym wschodzie, za pomocą specjalnej sondy. Stwierdzon również, że zawiera łódź podobną do pierwszej.
Świątynia grobowa po wschodniej stronie piramidy dziś składa się tylko z resztek dużego dziedzińca, a także z prostokątnych pokrytych bazaltem płyt chodnikowych, które musiały mieć ponad 50 m szerokości. Została ona zniszczona w starożytności, a jego plan jest obecnie trudny do odtworzenia. Nieliczne fragmenty płaskorzeźb znajdujących się tam, obejmują sed-Festival oraz Festiwal białego hipopotama.
Droga Chufu, teraz praktycznie zniknęła i została tylko częściowo zbadana. Jej oryginalna długość szacuje się na około 810m. Ruiny świątyni w dolinie, którą w większości zniszczono w starożytności, obecnie pochłonięta jest przez współczesną wioskę Nazlet es-Simman.

Nekropolia Dahshur
Dahshur jest to królewska nekropolia, znana przede wszystkim z  dwóch piramid, które należą do najstarszych, największych i najlepiej zachowanych w Egipcie. Powstały one w około 2613 – 2589r. p. n. e. łamana Piramida oraz Czerwona Piramida zbudowane zostały za panowania faraona Sneferu. łamana Piramidy jest prawdziwą gładką oraz jednostronną piramidą.

Natomiast piramida z 12 dynastii Amenemhata obecnie jest bardzo poważnie uszkodzona, a obok niej zostało znalezionych kilka grobowców królewskich kobiet, w których znaleziono sporą ilość biżuterii. Piramida Sesostris III była częścią potężnego kompleksu, stworzonego z kilku mniejszych piramid królewskich kobiet, wraz z innymi piramidami znajdującymi się na południu. Czarna Piramida natomiast pochodzi za czasów panowania Amenemhata III , pomimo tego, że jest już trochę zniszczona, to wciąż pozostaje jedną z najbardziej okazałych zabytków. Polerowany granit piramidion, czy capstone of the Black Pyramid znajduje się na wystawie w holu głównym Muzeum Egipskiego w Kairze. Kilka innych piramid z 13 Dynastii, były już budowane w Dahszur. 

Dahszur Piramida Snofru (Czerwona Piramida)
Snofru (władca Egiptu, wywodzący się z IV dynastii) zbudował dwie duże piramidy w Dahszur. Pierwsza znana jako "Bent Pyramid", znajduje się w południowej części nekropolii. Druga - w Dahszur  oddalona jest o około 4 km na północ i znana jest jako „Czerwona Piramida". Uważa się, że budowy zostały rozpoczęte w 30 rok panowania Snofru, a terminy występujące w znakach budowlanych na bloki z Red Pyramid okazały się bardzo ważne, dając wyraźny obraz czasu jaki zajął, aby zbudować piramidę.
Nazwa „Czerwona Piramida" pochodzi od koloru kamienia wapiennego stosowanego w budowie. Długość każdego boku Czerwonej Piramidy wynosi 220 m, a jego oryginalna wysokość wynosiła 104 m. 

Dahszur Piramida Snofru - Łamana Piramida
Snofru prawdopodobnie rozpoczął swoją karierę w budynku piramidy, próbując zakończyć pomnik jego ojca (Huni) na Medum. Wydaje się, że porzucił na jakiś czas pracę, a jego pracowników przeniesiono do Dahszur, gdzie zaczęto budować kolejną piramidę, o nazwie „Łamana Piramida " ze względu na jej kształt. Znajduje się około 3 km na zachód od współczesnej wioski Dahszur.
Snofru miał wiele pomysłów podczas budowania piramidy, która, gdyby została ukończona zgodnie z planem, byłaby największą piramidą w Egipcie. Długość podstawy konstrukcji wynosiła około 189 m., a wysokość  105 m. Podczas budowy piramidy plan został zmieniony, gdy architekci zdali sobie sprawę, że kąt nachylenia był zbyt stromy. Doprowadziło to zarówno do zmniejszenia kąta nachylenia, jak i wysokości piramidy. 
Łamana Piramida jest wyjątkowa, posiada dwa wejścia, jedno od strony północnej około 12 metrów nad ziemią, a drugie w zachodniej stronie, około 30 m powyżej podstawy.  Od północnego wejścia strome przejście schodzi do niższej, z trzech komór podziemnych. Krótkie pionowe przejście prowadzi do drugiej komory, bezpośrednio pod osi piramidy i która jest obecnie częściowo zniszczona.

Dahszur Piramida Amenemhata II - Biała Piramida
Amenemhata II Nubkaure był synem Senwosret I, trzeciego króla XII dynastii, którzy zdecydowali się na swoją piramidę w Dahszur. Pomnik jest teraz trochę rozproszony poprzez erozję cegły mułowej. Znany jest jako "biała piramida" - jego obudowa z białego wapienia usunięta została przez rabusiów i ujawniła ramy rdzenia wapienia, który po wydobyciu dał nazwę tej piramidzie. 
Wejście piramidy znajdowało się w centrum, po jego północnej stronie, poniżej kaplicy wjazdowej. Proste przejście zstępowało do krótkiego poziomego korytarza, zanim osięgnęło komorę grobową pod osią pionową piramidy. Bariera, która składała się z dwóch dużych płyt granitowych zablokowała wejście. Podziemna komora została zbudowana z czterech nisz, prawdopodobnie przeznaczonych do posągów lub towarów dla pochówku. Pułapy obu kanałów i komory grobowej były płaskie, ale zabezpieczały komorę od masy kamienia o dwuspadowym dachu. Sarkofag kwarcytowy został ustawiony na podłodze na ścianie zachodniej.
Za piramidą, odkryto nienaruszone pochówki Księżniczki Ita, Itweret i Queen Khnemet, jak również groby księcia Amenemhetankh i księżniczki Sithathormeret. Na pochówkach Ita i Khnemet szczególnie ujawniły się bogate skarby jubilerskie, które są obecnie można podziwiać na wystawie w Muzeum Kairskim.

Dahszur Piramida Amenemhata III - Czarna Piramida.
Czarna Piramida usytułowana jest ok. 2 km na wschód od Bent Piramida w Dahszur. Patrząc na nią widać ją bardziej jako skałę niż pozostałość piramidy. Pomnik Amenemhata III  o długości boku podstawy  104,2 m, i wysokość 75 m,został zbudowany z ciemnej, niewypalonej cegły mułowej. 
Piramida jest otoczona dwoma murami, wybudowanymi z cegły mułowej i otynkowanymi. Ściana wewnętrzna, która została ozdobiona niszami na jej zewnętrznych stronach, podzielona została w połowie prostej świątyni grobowej na wschodzie, która jest już prawie całkowicie zniszczona. Wewnętrzna część świątyni grobowej składała się z długiego korytarza idącego do pierwszego muru,  a zewnętrzna część miała duży dziedziniec z portykiem wspieranym przez 18 papirusowych kolumn.
Charakterystyczną cechą Czarnej piramidy są grobowce członków rodziny królewskiej.
Płaskowyż Giza słynie z trzech piramid.

Memphis jest to grecka nazwa stolicy administracyjnej starożytnego Egiptu, która ma swoje historyczne korzenie sięgające aż do wczesnego okresu Dynastycznego. Geneza powstania miasta jest związana z "mitycznym" pierwszym królem - Menesem. Tradycyjnie uważano, że Menes miał zamiar dołączyć swoje miasto w ramach białych ścian z cegły mułowej, które dały mu dawną nazwę "Inbw-Hedż", oznaczające "białe ściany" lub "Białą Twierdzę" i prawdopodobnie kiedyś stał nad brzegiem Nilu. Nazwa stolicy Memphis pochodzi z egipskiego "Mennefer ', starożytna nazwa zespołu piramidy Pepy I (Dynasty VI), która znajduje się w pobliżu w Południowej Sakkarze.
Najbardziej imponujący pomnik leży w  nowoczesnym budynku muzeum. Ten ogromny pomnik wapienny Ramzesa II jest bliźniaczy do pomnika, który przez dziesięciolecia był wzniesiony w centrum Midan Ramses w Kairze, ale został przeniesiony do Gizy. W muzeum znajduje się tylko fragment, ale nawet bez jego kończyn dolnych mierzy prawie trzynaście metrów, a stał z jego towarzyszem na zewnątrz świątyni Ptaha w Memfis. Innym ważnym zabytkiem w obudowie jest ogromny, wapienny Sfinks  w Nowym Królestwie.
Miasto Memfis miało duże znaczenie w całej historii faraonów. Przez większość czasu było stolicą "Dwóch Krajów", ale nawet wtedy, gdy Teby wzrosły do królewskiej i religijnej stolicy w czasach Nowego Państwa, Memphis prawdopodobnie zachowało status administracyjnej stolicy kraju. Miasto straciło swoje znaczenie w czasach ptolemejskich, gdy Aleksandria była ulubioną rezydencją królewską.

Sakkara - starożytna nekropolia położona na południe od Kairu. Sakkara była miejscem, w którym chowano zmarłych królów, dostojników oraz inne ważne osobistości państwowych. 
Kompleks  Piramid schodkowych i grób Dżesera
Sakkara była główną nekropolią dla starożytnego miasta Memphis, w którym egipska elita budowała swoje grobowce. Obszar jest znany dzisiaj jako miejsce pierwszej piramidy z kamienia, która została przypisana Dżeserowi. 
Ta kamienna piramida jest częścią kompleksu grobowego, w którego skład wchodzą  kaplice i dziedzińców o różnym przeznaczeniu. Całość otoczona jest murem o wysokości 10,0 m. Sama piramida mierzy 62,5 m. wysokości. Jest to jedno z miejsc, w których trudne doświadczenie kopiowania materiałów naturalnych w kamieniu jest najbardziej widoczne. Sama Piramida schodkowa została zbudowana w kilku etapach, począwszy od początkowego placu mastaby, a jej plan został zmieniony kilka razy w trakcie budowy. Uczeni teraz wątpią w tą teorię i sugerują, że cała struktura została zaplanowana jako piramida od początku. Wcześniejsze groby Mastaba były zawsze prostokątne
Teren wokół tej monumentalnej budowlni został zagospodarowany w taki sposób, aby stworzyć coś w rodzaju budowli niezbędnych do życia faraonowi. Zbudowanona przykład dziedziniec, aby król mógł świętować. 

Cytadela - Wiele wycieczek miejskich obejmuje Cytadelę na ich trasie jako jedną z głównych punktów zainteresowania w Kairze. Jest zbudowana na skraju wzgórza Moqqatam i ma wspaniały widok na miasto na południu i piramid na zachodzie.
Cytadela jest średniowieczną twierdzą, która została zapoczątkowana przez Salah ed-Din, ostatniego z Fatymidów w 1176, z zamiarem zamykania i wzmacniania miasta przed Krzyżakami. Pozostałe ściany pierwotnej twierdzy są najlepiej widoczne z Salah Salem Avenue na wschodniej stronie fortu. Na zachodniej stronie najstarsze szczątki są przy zachodniej bramie (Bab el-Azab), która pochodzi z 1754. Salah ed-Din i jego następcy używali południowej części fortu jako rezydencji królewskiej, a północna część była garnizonem wojskowym.

Cytadela była domem dla większości władców Egiptu przez około siedem wieków, każdy budował meczety i pałace w ścianach. Jednym z jego ostatnich władców był Mohammed Ali, który zdobył władzę poprzez masakry 470 czołowych obywateli Mamluke. W marcu 1811 roku większość ważnych osób w Cytadeli zostało zaproszonych na dzień ucztowania przez Mohammeda Ali, który następnie udał się do wąskiego  przejścia Bab el-Azab w drodze na bankiet, a miał je ubojowi - tak mówi historia. To był koniec panowania Mamaluke Egiptu.

Mohammed Ali następnie udał się do poziomu większości budynków Mamaluke i zastąpił je swoimi. Jego najbardziej znany obiekt to Mohammed Ali meczet w południowej obudowie. Istnieją również dwa inne meczety w Cytadeli dziś - meczet Ahmeda Katkhuda niedaleko Bab el-Azab i meczet sułtana Mohammeda el-Nasir (14 wieku) po wschodniej stronie południowej obudowy. Meczet Mohammeda Ali, zdecydowanie najbardziej imponujący, jest znany także jako Meczet Alabastrowy i został wybudowany w latach 1824 i 1857. Jego grób z marmuru znajduje się na prawo od wejścia, a cała ogromna przestrzeń zdominowana jest przez masywną kopułę w centrum, 52 m wysokości. Ta i cztery mniejsze kopuły na narożnikach są oświetlone przez okrągłe kryształowe żyrandole zawierające dziesiątki lamp. Sanktuarium od strony wschodniej ma ogromną ambonę pokazującą odczyty Koranu. Jak we wszystkich muzułmańskich meczetach, obuwie należy pozostawić w drzwiach.
Dziedziniec jak i również łuki, kopuły, oraz pawilon i Fontanna ablucji może być bardzo spokojnym miejscem. W zachodnim pasażu znajduje się ozdobny "piernik" zegar, przedstawiony przez króla Mohammeda Alego Ludwikowi Filipowi z  Francji w 1845 roku, w zamian za obelisk z Luxor Temple (obecnie na Place de la Concorde). Wydaje się, że Francja ma lepszą część umowy, bo zegar nigdy nie pracował! Meczet jest chyba lepiej oglądany z zewnątrz, gdzie można zobaczyć ogromne kopuły i wdzięki minaretów, które stały się jednym z emblematów Kairu.

Na południe od Meczetu Mohammeda Ali jest jego "Złoty Pałac ', Qasr el-Gawhara, który był wykorzystywany jako muzeum klejnotów z Khedives po rewolucji z 1952 roku. Mimo, iż został spalony w 1972 roku, gdy złodzieje próbowali ukraść biżuterię, nadal znajduje się tam muzeum i zawiera wiele elementów królewskich mebli i portretów.
Tylko do południa meczetu el-Nasera stoi wysoka wieża, która obejmuje "dobrego Józefa" (Bir Yusuf), zbudowaną przez Salah ed-Din. Wał 10m szerokości i 87m głębokości  został zbudowany przez więźniów krzyżowców wojny. Jest również znany jako "studzienki Ślimak przykład jego schodami, która biegnie w dół szybu do poziomu Nilu.

Północna obudowa Cytadeli zawsze była wojskową częścią twierdzy i zawsze była używana jako więzienie. Dziś obszar zawiera trzy muzea. Muzeum Archeologiczne i Ogród, zawiera interesujące kawałki rzeźb i fragmenty pomnika między salonem. Muzeum wojenne zawiera eksponaty złożone z militarnych akcesoriów z czasów faraonów, poprzez historię Egiptu do współczesności. Na zewnątrz są czołgi, armaty i inne artyleryjskie eksponaty a wewnątrz jednego z ciekawszych eksponatów stoi rydwan z grobowca Tutanchamona, wyświetlany na wejściu. Muzeum powozów zawiera małą kolekcję powozów konnych oraz malowane konie drewniane z 19 wieku.

Khan el-Khalili - Nie pomnik - ale to świetny sposób na spędzenie wspaniałego wieczoru przeglądaniu lub zakupie w setkach sklepów i straganów, które sprzedają wszystko, co można sobie wyobrazić. Oryginalny budynek z tego słynnego bazaru został zbudowany w 1382 roku przez Amir Garkas el-Khalili, a później stał caravanserai (zajazd), w centrum miasta Kairu, miasta zamożności i handlu, dla podróżujących kupców z całego świata. Khan el-Khalili dziś jest to labirynt wąskich uliczek i korytarzy, gdzie znajduje się wiele prac rzemieślników  złoto, srebro, mosiądz, skóra, wyroby ze szkła i kamieni. Są sklepy, które uczynią koszulę lub galabeya na poczekaniu, sklepy sprzedają perfumy i kadzidła i wiele, wiele kawiarni, gdzie można oglądać świat. Jeśli szukasz pamiątek znajdziesz dużo różnych, a  ostra konkurencja sprawia, że ​​warto ćwiczyć swoje umiejętności targowania. Khan el-Khalili uważa się za jeden z największych bazarów na świecie.
Khan el-Khalili znajduje się trochę na północ od Cytadeli i wydaje się być otwarty od rana aż do ostatni turysta pójdzie do domu spać. Niektóre sklepy mogą jednak być zamknięte w piątek lub niedzielę w celach religijnych.

Stary Kair
Kair jest dzisiaj nowoczesnym miastem z praktycznie niczym co by przypominało czasy starożytnych faraonów. Został założony w XX wieku na miejscu rzymskiego miasta twierdzy o nazwie Babylon ale reprezentuje różnorodne kultury i historie od tego czasu. Obszar znany jako "Stary Kair" jest stosunkowo niewielką częścią ogromnego miasta, jest to najstarsza część Kairu i ma kilka ciekawych kościołów i muzeów, a także szczątki Babilonu.

Babylon
Twierdza Babilonu (wymawiane w języku egipskim, "Babalog") została zbudowana jako część rzymskich umocnień do miasta Memfis, na obrzeżach zabytkowego miasta 'On' (Heliopolis). Twierdza znajdowała się po stronie wschodniego brzegu rzeki w tym czasie, ale Nil przesunął ku zachodowi pozostawiając obszar Starego Kairu dalej na wschód od rzeki. Oryginalne miasto - twierdza powstało około 30 roku pne - roku, w którym cesarz August wszedł do Alelsandrii. Rzymianie przynieśli chrześcijaństwo do Egiptu w 1 wieku naszej ery, a miasto Babilon stało się znane jako centrum nowej religii, bezpieczniejszym miejscem dla chrześcijan w czasach konfliktu niż w Aleksandria na północy. Zostało zbudowane na obrzeżach jeszcze starszego miasta, Heliopolis, które było ważnym centrum religijnym w całej historii faraonów egipskich, a także było znane jako "On" w czasach biblijnych. Nowa twierdza została zbudowana w 2. wieku przez cesarza Trajana i są to szczątki, które można zobaczyć dzisiaj. Z blankami Trajana nadbrzeżnymi, tylko południowa część wieży pozostaje poniżej tego, wykopaliska ujawniły części nabrzeża poniżej współczesnego poziomu ulicy.
Pochodzenie nazwy "Babylon-in-Egipt" jest niejasne, ale sugeruje się, że pochodzi z "Per-hapy-en-Yenu" (Nile dom "On"), które pochodzi zarówno z Nilometru na ulicach i na Wyspie Roda i miasto 'On' - Babylon może być nazwa nadana przez Rzymian dla miasta. Stary Kair jest znany jako Misr el-Qadima, a odwiedzający dziedziniec mogą zobaczyć pozostałe odrestaurowane wieże fortyfikacji Babylon Trajana naprzeciwko stacji metra w Mar Girgis (St George) i pomocnicze wejście do Muzeum Koptyjskiego.
Słowo "koptyjski wywodzi się od starożytnego języka egipskiego i było słowem używanym do opisania wczesnej religii chrześcijańskiej w Egipcie. Stało się to w okresie przejściowym między  czasami faraonów a epoką islamską. Prawosławny Kościół koptyjski był bardzo ważny przez wiele wieków i pozostaje drugą religią w Egipcie po dziś dzień. Liczne kościoły i klasztory były budowane w starej dzielnicy Kairu, która jest nadal uważana za miejsce święte zarówno przez Koptów jak i Żydów. Legenda głosi, że Święta Rodzina odpoczywała tutaj w jaskini, kiedy przyszli do Egiptu.
Istnieje wiele koptyjskich kościołów, które mają być widoczne w Starym Kairze, przede wszystkim "Wiszący Kościół" (el-Moallaqa). Jest to pseudonim Metropolitan Church of St Mary the Virgin, który został zbudowany w miejscu Babilonu w 4 wieku naszej ery, po prawej stronie na górze widać bramę rzymskich fortyfikacji z jego nawy zawieszone nad biegiem portierni. Mówi się, że był jednym z pierwszych kościołów na świecie do organizacji koptyjskich rytuałów. Widziano wiele zmian, ostatnio w 19 wieku, kiedy czwarty korytarz został dodany do oryginalnej konstrukcji. Trzy oryginalne świątynie były poświęcone Maryi Pannie, św Janowi Chrzcicielowi i św Jerzemu. Kościół Wiszący faktycznie wprowadzony został poprzez dziedziniec w Muzeum Koptyjskim, który jest otoczony przez wiele budynków i kościołów w starej dzielnicy. Najbliższe kościoły Starego Kairu to m.in. Św. Sergiusza i Bachusa (najstarszy kościół w Kairze), klasztor i kościół św Jerzego i klasztor św Jerzego i kościół św Barbary. Wiele starych kościołów można zwiedzać tylko za zgodą.