El-Fustat
W roku 642, armia dowodzona przez muzułmanów Amr Ibn-el-As oblegali ufortyfikowane miasto Babilonu i uczynili ich siedzibę nieco na północ w "mieście namiotów" znanych jako el-Fustat. Chociaż Fustat stało się siedzibą garnizonu wojskowego dla wojska arabskiego i bazą dla przyszłych kampanii przeciwko Egipcjanom, Babilon został nienaruszony w jego granicach. Mimo wielkich różnic religijnych między Arabami a Egipcjanami, dwa miasta połączone w jeden nierozerwalny obszar miejski, który wychował się i ewoluował w ciągu trzech stuleci. Inne miasta również do budowy satelitów i ostatecznie stało się Kairem jaki (el-Qahira) znamy dzisiaj, ale Fustat był zawsze uważany za pierwszą Arabską stolicę Egiptu. Było również znane jako pierwsze miejsce oficjalnego muzułmańskiego kultu w Egipcie.
Ruiny Fustat stały się widoczne w 19 i na początku 20 wieku, kiedy to nastąpił wzrost zainteresowania sztuką islamską. Niestety pierwsi poszukiwacze zrobily wiele szkód w stratygrafii i archeologii w tym miejscu. Pierwsze systematyczne wykopaliska miały miejsce w 1912-1924, a były prowadzone przez Ali Bahgat dla Muzeum Sztuki Arabskiej. W 1964 Fustat bardziej dokładnie i naukowo został wydobyty kiedy to została zagrożona przez rozwój miasto i ponownie w 1970 przez egipski Departament Starożytności. Mimo, że Fustat został poważnie uszkodzony przez pożar w 8 wieku ujawnił wiele informacji na temat wczesnej historii Egiptu w okresie średniowiecza.
Fustat był starożytnym ośrodkiem wyrobu ceramiki, a nowe Centrum Ceramiki jest obecnie w trakcie budowy tam (rozpoczęte w 1996). Nowe centrum będzie można zobaczyć zarówno współczesną jak i starożytną ceramikę. Obejmuje ono duży warsztat, piec, amfiteatr oraz skansen. Istnieją także plany proponowane dla nowego Muzeum Cywilizacji w el-Fustat które zostało ustanowione w grudniu 2002 roku. Przewiduje się, że projekt będzie mieć trzy lata w trakcie tworzenia pod pełnym nadzorem UNESCO. W muzeum znajdują się tysiące artefaktów ilustrujących rozwój cywilizacji egipskiej z całego okresu historycznego.
Dziś niewiele jest do obejrzenia w Fustat.Głównym zabytkiem jest Meczet Amr Ibn-el-As który został założony w roku 642 i znajduje się tam nadal, ale ma niewiele z pierwotnej struktury. Wydobyte ruiny Fustat można zwiedzać, jeśli uzyska się zezwolenie opiekuna strony. Witryna znajduje się na północ od murów Starego Kairu Mar Girgis Street. Wejście kosztuje EGP 10.

Wieża Kairska - Jest to wolno stojąca wieża telewizyjna w Kairze, stolicy Egiptu. Znajduje się na wyspie Zamalek, w centrum miasta.
Jej wysokość wynosi 187 metrów i tym samym jest ona wyższa o 43 metry od Piramidy Cheopsa w Gizie, która usytuowana jest 15 km na południowy zachód od wieży.
Wieża Kairska została wybudowana w latach 1956-1961. Zewnętrzna dekoracja wieży ma przypominać kwiat lotosu. Na szczycie wieży znajduje się platforma widokowa, a poniżej obrotowa restauracja, popularna zarówno wśród turystów, jak i miejscowej ludności.

Muzeum Koptyjskie
Koptyjskie Muzeum jest pięknym muzeum w samym sercu "starego Kairu", tradycyjnie Koptyjskie miasto dzielnicy chrześcijańskiej. Znajduje się na terenie starożytnego Babilonu, Rzymskie miasto - twierdza, która była najwcześniejszą częścią Kairu. Muzeum znajduje się w pobliżu Mar Girgis (St George) stacji metra.
Muzeum zostało założone w 1910 roku przez Morkos Smeika Pasha w celu zapewnienia domu dla wielu obiektów, które zostały rozrzucone wokół Egiptu w różnych klasztorach oraz zapewnienia środków śledzenia historii chrześcijańskiej Egiptu. Jak również budynków muzealnych znajdują się ogrody i dziedzińce, a  teren jest otoczony starymi koptyjskimi kościołami. Istnieje sześć kościołów, niektóre z ich pochodzenia, jak już w 5 wieku naszej ery, w tym "Wiszący Kościół" Matki Boskiej i kościół św Sergiusza (patrz stary Kair).
Muzeum Koptyjskie jest cichym i spokojnym miejscem, a jego przestronny budynek jest wyłożony mozaiką i ozdobiony starymi ekranami mushrabiya. Mieści się w nim bogaty zbiór przedmiotów z ery chrześcijańskiej (AD 300-1000), który związane są ze starożytnymi egipskimi okazami aż do islamskiego podboju kraju. Artefakty na wyświetlaczu pokazują okres historii Egiptu, który jest często pomijany, a oni pokazują, jak artystyczny rozwój Koptów wpłynęło na faraonów, kulturę grecko-rzymską i islamską. Muzeum zostało odnowione w 1980 roku dwa nowe załączniki z oryginalnymi przejściami, domy, kolekcja 16000 artefaktów ułożonych w porządku chronologicznym za pomocą dwunastu odcinków.
1 Koptyjski Krzyż w kształcie Ankh
2 Koptyjski fresk przedstawiający Chrystusa 
3 Instrument muzyczny używany w rytuale koptyjskim
Tam są piękne przykłady tkanin, i tkanych ikon ze skomplikowanych wzorów w tematyce religijnej. Są też drobne przykłady kamienia, ceramiki i wyrobów z drewna, w tym rzeźba o nazwie "Petycja szczurów, w którym trzy szczury wywiesiły białą flagę przed kotem. Eksponaty obejmują orła z brązu znalezionego w rzymskiej twierdzy Babilon.

Muzeum Sztuki Islamskiej i Ceramiki islamskich
Muzeum Sztuki Islamskiej jest jednym z trzech głównych muzeów w Kairze i znajduje w sobie doskonałą kolekcję zabytków z różnych okresów historii islamu w Egipcie. Turyści zainteresowani islamską sztuką i wystrojem nie powinni przegapić tego muzeum. Obiekty na wystawie zostały zebrane z wielu meczetów i innych zabytków, dzięki temu stał się jednym z najważniejszych na świecie muzeów islamskich.
Kolekcja mieściła się pierwotnie w Bibliotece Narodowej, która została zbudowana w 1881 roku. Biblioteka została następnie przeniesiona i udostępniono więcej miejsca dla eksponatów.
Są to zabytki z każdej epoki rządów islamskich i są one rozmieszczone albo w kolejności okresów, lub u pacjentów. Są to kolekcje tekstyliów, szkła, tkaniny i ceramiki i kaligrafii z całego świata muzułmańskiego. Istnieją drobne kolekcje lamp meczet, zrobionych ze skomplikowanych ekranów mushrabiyya okiennych i ambon, kowalstwo mozaiki i dywanów irańskich i tureckich i mat modlitewnych wyświetlanych w 23 pokojach. Jedna z sal poświęcona jest broni, w tym średniowiecznym mieczom i zbrojom, inna pokazuje oświetlone rękopisy Koranu, kaligrafii i książek, w tym niektórych "perskich miniatur". Najstarszy z fragmentów pergaminów sięga 8 wieku.
Niektóre skarby pochodzą z dawnych terenów Babilonu i el-Fustat, jest to najwcześniejsze miasto okupujące Kair. Od Fustat mamy drewniane panele z pałacu Fatymidów kalifa, pokazujące sceny z życia na dworze królewskim, a także freski i fragmenty dywanów.

Istnieje wiele pięknych eksponatów w muzeum, które są oznakowane w języku arabskim, angielskim i czasami francuskim. Na dziedzińcu znajduje się a 19 wieczna fontanna, która stała pierwotnie w Monasterli Pałacu na Roda Island. W Muzeum jest rzadko tłoczno, większość turystów skoncentrowana jest na muzeum faraonów. Dla odświeżenia znajduje się kawiarnia na terenie Muzeum.
Niedawno zaproponowano, że kolekcja zostanie przeniesiona do miejsca w pobliżu Cytadeli, w celu ułatwienia dostępu dla turystów, ale wniosek był przeciwny, twierdząc, że obecny budynek jest sam w sobie historyczny.

Muzeum islamskiej Ceramiki
Kolekcja ceramiki islamskich obejmujących ponad trzysta obiektów pochodzących od XX. do XIX wieku naszej ery. W muzeum obiektów ceramicznych można zobaczyć: wazony, płytki, miski, itp. mieści się w niedawno odnowionym, neo-islamskim letnim pałacu wybudowanym w 1920 roku dla księcia Amru Ibrahima. Kolekcja obejmuje Umayyad, Fatymidów, Ayyubid, Mameluków, Turkish (Iznik i Kutahia) i hiszpańskie ceramiczne elementy, które razem pokazują, jak islami zwrócił na prace ceramiczne i syntetyzowaną Hellensko-bizantyjską, Sassanian i chińskie techniki.
Kolekcję można znaleźć na Gezira Art Centre, 1 Al-Sheikh Al-Marsafi Street, Zamalek. 
Muzeum jest czynne codziennie z wyjątkiem piątku, 10:00 do 15:00 i 17:00 do 22:00. Oficjalnie, potrzebne jest zezwolenie od dyrektora na robienie zdjęć, ale warto zapytać przy drzwiach czy można zrobić zdjęcia.

Kair - jest stolicą Egiptu i jednym z największych miast zarówno w Afryce, jak i na Bliskim Wschodzie, jest to również 13 największe miasto na świecie. Kair to miasto starożytnych budowli, bogatych islamskich świątyń i kolorowych bazarów. Piękna XIX - wieczna architektura europejska tworzy scenerię dla typowo wschodniego życia ulicy. Sercem nowoczesnego miasta jest centrum z piękną architekturą. W tej części znajdziemy wyjątkowe Muzeum Egiptu, które koniecznie trzeba odwiedzić.
Kair pełen jest atrakcji. Jedną z nich jest chrześcijańska dzielnica Koptyjska, której ozdobą jest Zawieszony Kościół i synagoga Ben Ezry, gdzie znajdują się zwoje z tekstem Starego Testamentu. Współistnienie typowo islamskiej architektury z okazałymi meczetami, starożytnych budowli i nowoczesnych drapaczy chmur sprawia, że jest to jedna z najbardziej zaskakujących stolic świata.

Kair Muzeum Starożytności egipskiej
Muzeum egipskie powinno być priorytetem na liście rzeczy do zobaczenia podczas wizyty w Kairze. Zajmie nam co najmniej tydzień, aby zobaczyć wszystkie treści muzeum, ale krótka wizyta może przynajmniej oddać spojrzenie na największe na świecie repozytorium o ilości ponad 120.000 starożytnych zabytków egipskich. Zostało obliczone, że jeśli chcemy spędzić jedną minutę na obejrzeniu każdego eksponatu, to zobaczenie całości  potrwa trzy miesięcy! 
Kolekcjonowanie egipskich starożytności rozpoczęło się w 1830 roku, próbowano wtedy powstrzymać falę kradzieży skarbów Egiptu. Obecna kolekcja została zapoczątkowana przez Auguste Mariette, która została pierwotnie wysłana do Egiptu przez College de France,aby zebrać papirusy koptyjskie.  Mariette nadzorował wiele ważnych wykopalisk podczas jego trzydzieścioletniego życia w Egipcie, stając się dominującą siłą w rozwoju postępu egiptologicznego oraz jako strażnika zabytków. Został on mianowany pierwszym dyrektorem Zabytków w Egipcie i szefem nowego muzeum narodowego w Bulaq w 1863 roku - pierwszym krajowym muzeum starożytności na Bliskim Wschodzie.

Kolekcja została następnie krótko przeniesiona do załącznika pałacu Ismail Paszy w Gizie, gdy Bulaq Muzeum zostało zalane, a później przechowywane w budynku, w Cytadeli.Obecnie Muzeum zostało oficjalnie zainaugurowane w dniu 15 listopada 1902 roku, w budynku zaprojektowanym przez francuskiego architekta Marcela Dourgnon.
Gaston Maspero, były student Mariette stał obok dyrektora Służby Starożytności. Niósł na pracy Mariette w Muzeum, edycja 50 tomów materiałów muzeum do "Katalogu" i nadal udzielają zezwoleń wykopaliskowe, które pozwoliły części zabytków, aby przejść do kolekcjonerów i muzeów w Europie i Ameryce. Maspero był pierwszym dyrektorem nowego muzeum starożytności, od inauguracji aż do śmierci w 1916 roku.
Zawartość muzeum datuje się na eksponaty z okresu prehistorycznego Egiptu aż do końca epoki rzymskiej. Eksponaty są ułożone w porządku chronologicznym, na dwóch piętrach, z 42 pokoi na pierwszym piętrze i 47 pokoi na drugim oraz z załączników przy wejściu. Parter składa się z dużego przedsionka, który rozświetla największy z eksponatów, w tym kolosalny posąg Ramzesa II i ogromnej pary posągów Amenhotepa III i jego żony Teje pod jego naciskiem. Najlepszy widok jest z  rotundy, gdzie patrzy się w dół z górnej galerii.
Pozłacana maska ​​Yuya, Teby, XVIII dynastia
Seneb krasnolud i jego rodziny, Old Kingdom
Schist pomnik Khasekhem, Hierakonpolis, Dynasty II
Posąg młodego Echnatona z tabeli oferty. XVIII dynastia
część ołtarza, prawdopodobnie z Tell el-Amarna. XVIII dynastia
Colossal posąg Echnatona. XVIII dynastia
Każdy odwiedzający muzeum będzie prawdopodobnie chciał go odwiedzić co najmniej dwa razy. Polecam wizytę muzeum na początku pobytu w Kairze i ponownie na końcu, gdy nasza wiedza będzie uzupełniona o wiedzę podczas wizyt w zabytkach, oraz polecamy dobrą księgarnię przy wejściu, a także kawiarnię po prawej stronie muzeum.
W muzeum znajduje się także biblioteka, która specjalizuje się w starożytnej cywilizacji egipskiej i uważana jest za jedną z najważniejszych bibliotek egiptologii na świecie. Jednak pożyczanie lub odczyt jest dozwolony tylko dla studentów badawczych lub studiów podyplomowych ze specjalnym pozwoleniem od egipskiej Wysokiej Rady Zabytków.

ABU SIMBEL 
Zabytki w Abu Simbel były praktycznie nieznane, aż do chwili kiedy  Johan Ludwig Burckhardt odwiedził to piękne miejsce w 1813 roku. Górna część fasady świątyni  prawie cała była objęta piaskiem. Giovanni Battista Belzoni odwiedził to miejsce wkrótce potem w 1817 roku i odkrył drzwi wejściowe do Abu Simbel. Od tamtej chwili wiele osób poszukiwało zbudowanych przez Ramzesa II, około 3000 lat temu, gigantycznych posągów króla wyrzeźbionych w górnej części skały.
 
Wielka Świątynia Ramzesa II
Fasada świątyni Ramzesa II zdominowana jest przez cztery ogromne rzeźbione posągi, każde po 20 metrów wysokości,  przedstawiające króla Ramzesa II. Twarze posągów zdają się pokazywać Ramzesa w różnych etapach jego życia, chociaż uważa się, że świątynia została zbudowana dość wcześnie w okresie jego panowania. Posągi Ramzesa II  są ogromne, zwłaszcza gdy stoi się pod nimi i patrzy w górę.

Matka Ramzesa II -  Tuya, jego żona Nefertari i niektóre z jego wielu dzieci widać w mniejszym stopniu u stóp pomnika Króla. Pomnik jest poświęcony bogom Re-Horakhty, Amona i Ptah, jak i boskiego Ramzesa. Dekoracja Wielkiej Świątyni Ramzesa II w Abu Simbel służy ku chwale boskiego Ramzesa faraona, który jest adorowany, a także składane są mu ofiary z jego boskiego obrazu. Pomnik Ramzesa II ma na celu utrzymanie krnąbrnej Nubijskiej populacji  w rygorze, zgodnie pokazując im potęgę ich wielkiego  władcy Egiptu.

Świątynia Hathor w Abu Simbel

Świątynia Hathor - Druga w skale świątynia w Abu Simbel leży niedaleko na północ od Wielkiej Świątyni i jest podobna w planie, ale ma mniejszą skalę. Została zbudowana na cześć Wielkiej Żony Ramzesa 'i najbardziej cenionej z jego małżonek - Nefertari.

Ten mniejsza świątynia poświęcona jest bogini Hathor. Fasada świątyni pokazuje Nefertari po obu stronach wejścia między dwoma kolosalnymi posągami 10 metrowego Ramzesa, a także królewskie dzieci są przedstawione na nogach władcy. Nigdy przedtem królowa nie była przedstawiana obok męża i na tej samej skale, czyli na fasadzie świątyni.
Sceny na ścianach sali kolumnowej przedstawiają Nefertari, która  bierze udział w boskich rytuałach z mężem Ramzesem. Sceny również pokazują poświęcenie Nefertari jako boskiej królowej. Istnieją także tradycyjne sceny przedstawiające faraona Ramzesa II jako wojownika zabijającego jeńców. Sześciokwadratowe filary ustawione w dwóch rzędach pokazują koronowanie głowy Hathor, dają one bardzo delikatne i kobiece tło do całości świątyni.

W sanktuarium na tyłach świątyni wyrasta ze skalnej ściany posąg przedstawiający Hathor jako świętą krowę -  bogini wychodzi z Western Mountain.
Komnata otwiera się na północ i na południe. Od przedsionka ukazują się kolorowe sceny pokazujące Hathor na jej świętej barce. Komory boczne są wyryte w skale góry, przypominając jaskinie.


Pobliskie zabytki
Jeśli zwiedzający ma chwilę czasu, istnieją także inne zabytki, które są widoczne w miejscu Abu Simbel. Chociażby liczba ciosów na skałach, które dokumentują nubijskich urzędników zostały ustawione do podstawy klifu. Istnieją również szczątki sądu słońca, które są  widoczne na północy Wielkiej Świątyni oraz w okolicy znajduje się słynny "Ślub Stela", który opowiada o sojuszu małżeństwa między Ramzesem II a córką króla Hetytów.
 
 Miasto Abu Simbel znajduje się około 275 km na południe od Asuanu na zachodnim brzegu Jeziora Nasera i 50 km od granicy Egiptu z Sudanem.
 

Philae Świątynia w asuanie

Philae Świątynia - Przez ponad 50 lat wyspa File i jej zabytki były na  wpół zanurzone w wodzie, aż do operacji UNESCO dla ratowania zabytków nubijskich w 1960 roku. Świątynie zostały już całkowicie rozebrane i odbudowane w pierwotnym położeniu na pobliskiej wyspie Agilika która wznosi się  wyżej od wody i została przekształcona i zagospodarowana tak aby przypominać Philae. 
Krótka wycieczka na łodzi motorowej przyniesie gościom wspaniałe widoki na wyspę File.
Główna świątynia poświęcona była Izydzie i była ośrodkiem kultu Izydy i Hathor w okresie rzymskim. To była ostatnia pogańska świątynia jaka znajdowała się  w Egipcie.

Istnieje wiele legend związanych z File, ale najbardziej znana z nich opowiada historię, jak Isis znalazła serce Ozyrysa. Każdego wieczoru odbywa się “Pokaz światła i dźwięku”, który opowiada legendę bóstw. Pokaz odbywa się naprzeciwko wspaniałej scenerii oświetlonych zabytków - doświadczenie jest naprawdę magiczne.

Ściany zewnętrzne świątyni przedstawiają sceny wyrzeźbione przez cesarzy Augusta i Tyberiusza. Budynki z cegły mułowej na wschodnich i północnych stronach (teraz zniszczone) były przeznaczone dla  rzymskich księży i pracowników świątyni. Na północnym krańcu wyspy można zobaczyć bramę zbudowaną przez Dioklecjana. Po zachodniej stronie wyspy, w pobliżu domu narodzin Ptolemeuszy, Nilometr prowadzi w dół do rzeki. Struktury te zostały wykorzystane do pomiaru wysokości rocznych powodzi w czasach starożytnych w celu oceny podatków dla kolejnego zbioru.
 

Wyspa Elefantyny

Wyspa Elefantyny - Elefantyna jest wyspą na środku Nilu w Asuanie. Była "miastem granicznym" między Egiptem a lądami nubijskimi na południu.  W czasach starożytnych była ważnym strategicznym miejscem zarówno dla obrony granicy, jak i szlaku handlowego. Wyspa była zamieszkiwana od wczesnego okresu Dynastycznego poprzez rzymskie czasy, aż po dzień dzisiejszy.

Jej starożytna nazwa to "abu" lub "yebu", co oznacza, słonia i prawdopodobnie pochodzi od kształtu szarych gładkich głazów otaczających wyspę. Wykopy i rekonstrukcje zostały przeprowadzone w ciągu ostatnich 100 lat przez zespół niemieckich archeologów i największa budowla żyjąca do dzisiaj jest to Świątynia poświęcona bogu Chnuma, na południowym krańcu wyspy.

Bramy granitowe zbudowane przez Aleksandra są elementem struktury świątyni, która pozostaje nienaruszona, a ruiny za nią są trudne do zidentyfikowania ze względu na trwające wykopy. Na przedniej części świątyni, która jest zorientowana wschód-zachód, odrestaurowany bruk otacza kolumny zbudowane przez Ramzesa II, które prowadzą w dół do rzymskiego nabrzeża.
 

Niedokończony Obelisk w Asuanie

Wycieczki często odwiedzają "niedokończony obelisk", który wciąż pozostaje na miejscu, przymocowany do skały po jednej stronie. Położony w północnej części kamieniołomów gigantyczny kawałek granitu miał być obeliskiem i jest powszechnie przypisywany królowej Hatszepsut, jest bardzo podobny do jej obelisku w świątyni Karnak w Luksorze.

Niektóre drobne płaskorzeźby przedstawiają metody transportu obelisku, gdzie widać świątynię Hatszepsut w Deir el-Bahari.